Over Danoontje, pindakaas en melk


260316_1
Laatste dagen merk ik een gemengde energie bij mezelf. Heb een cursus gedaan met tips over het maken van online programma´s. Daarin werd ik gevraagd om na te denken over mijn ideale klant, mijn zakelijke droomlijst met wenselijke uitkomsten en om te beschrijven hoe mijn bedrijf er over een paar jaar uit ziet. Daar ben ik met volle teugen op in gegaan en heb een schrift vol geschreven. En afgelopen week op een woensdagavond was het allemaal klaar. De cursus zat er op. Nu weet ik alles. In ieder geval van wat de maker er in heeft gestopt en dat was een stuk meer dan ik wist. Ik ben enthousiast en gedreven om zelf ook veel moois te maken. Omdat ik het geweldig vind om mee bezig te zijn. En omdat ik het ook superfijn vind als ik anderen kan helpen. Daarin zit ook een stukje van die gemengde energie. Want ergens heb ik een idee opgedaan dat iemand die anderen helpt het beter weet. En dat strookt niet met mijn diepere overtuiging dat iedereen in zichzelf al krachtig genoeg is om een heerlijk leven te kunnen leiden. Ik heb inmiddels helder gekregen dat ík niet per se iets beter moet weten of expert van iets te zijn om een ander te kunnen helpen. Het is alleen nodig als ik net iets meer weet of kan dan de persoon in kwestie en dat ik dat goed kan aanbieden. Mits diegene daarvoor open staat natuurlijk. En daar komt een glimp van mijn ideale klant naar voren. En tegelijkertijd een ander stukje van die gemengde energie. Want nu heb ik echt geen redenen (lees smoesjes) meer om niet als een vurige vlam zichtbaar te worden voor diegene die hun innerlijke levenskracht zouden willen aanwakkeren. Geen ‘ik weet nog niet precies voor wie, of met welke producten, of wanneer de beste timing is, of…’ meer. Vandaag ben ik opgestaan met de zon als vlammend voorbeeld. Symbolisch en tegelijk inspirerend. Er is nog ‘iemand’ vroeg op met een missie om in de levens van vele anderen een betekenis te hebben. En dan maakt het niet uit of die impact groot of klein is. Ik wil graag een verschil maken. Dat heb ik al op vele momenten eerder gedaan. Soms per toeval, soms meer bewust. Maar in alle situaties voelt dat super en natuurlijk. En dat ga ik nu serieus organiseren met de bijbehorende dosis speelsheid. Dus dat komt neer op levenskracht en levensvreugde. Een magische combinatie. Mijn gemengde energie is weer gericht. Danoontje powerrrrr… Dus. Wordt vervolgd.

260316_2

Speciale dank aan

Maartje Koper. Voor haar toffe online cursus Moeiteloos Ondernemen. Ook al is het voor mij soms aan de zweverige kant, ze stelt gave vragen, biedt absoluut waardevolle inhoud en heeft een bewonderenswaardige passie in haar onderneming.


260316_3

260316_5

2603164

Filmtip (12:13 min)

Supporter van jouw levensleiderschap?

De vorige deelbrief heb je wat kunnen lezen over het idee van een professionele persoonlijke supporter. De ere-assistent. Daar heb ik enthousiaste reacties op gekregen. Leuk!

Waarschijnlijke resultaten zijn: het kunnen gebruiken van je eigen volumeknop van energie, meer kiezen voor wat je echt wilt, meer vrijheid ervaren in het dagelijks leven, meer rust in je hoofd, meer van jezelf laten zien of horen aan anderen, meer ontspannen omgaan met lastige situaties.
Dat klinkt vast aantrekkelijk voor velen en dat is het natuurlijk ook. Hier blijf ik enthousiast van worden en wil dat gevoel en die ervaringen zoveel mogelijk verspreiden. Daarom heb ik ook hard gewerkt aan een pakketje bij mij passende woorden om duidelijk te maken wat ik daarin te bieden heb. Op dit moment is dat een supportersvariant van gecombineerd online en offline werken. Deze seizoenkaart omvat het volgende:

  • Matchmoment. Eerste indruk delen van wat je wilt en merken of er voldoende persoonlijke klik is om daarin samen te werken.
  • Afstemgesprek. Vergelijkbaar met een intake om af te stemmen op je wensdoel en afspraken maken over wederzijdse verwachtingen, speelseizoen enz.
  • Speelseizoen. De periode waarin we ons beiden verbinden aan het realiseren van je wensdoel. Minimaal drie weken, maximaal 12 weken.
  • Vertrekgesprek. Benoemen wat nu je nieuwe vertreksituatie is van waaruit je je leven vormgeeft en welke (extra) gereedschappen, technieken, inzichten je daarbij ondersteunen.

Over de investering in tijd heb ik bij speelseizoen al een richting genoemd.
Daarnaast verwacht ik een investering qua energie en inzet van ons beiden. Als je een verschil in je leven wilt maken door op wat voor onderwerp of gebied dan ook meer aan het roer te gaan staan, dan is een verschil in inzet en energie daarvoor noodzakelijk.

Als je het er een beetje bij of tussendoor wil doen, dan hoef je mij daarbij niet in te schakelen. Maar wil je echt een verschuiving in je ervaring van levensleiderschap, dan mag je rekenen op:

  • een flinke portie van mijn tijd
    oprechte aandacht
  • mijn kennis en inzichten
  • energie en levensvreugde

Ik zal je onder andere:

  • aanmoedigen
  • rake vragen stellen
  • nieuwe manieren aanreiken
  • helpen oefenen

En als laatste, maar niet onbelangrijk, de financiële investering. Gebaseerd op wat je wekelijks ontvangt en dus afhankelijk van je gekozen speelseizoen, is je investering minimaal € 197,50 voor drie weken en minimaal € 490,- voor 12 weken. Minimaal betekent natuurlijk btw. En, als je na afloop erg tevreden bent, mag je een extra bijdrage geven voor een seizoenkaart voor spelers met minder financiële mogelijkheden. In de bedragen is het matchmoment kosteloos en krijg je 2 online berichten van mij per week plus een (kort) tussentijds live contact elke 4 weken.

Zoals ik al eerder aankondigde is de oplage beperkt, namelijk 5 plaatsen. Hiervan is de 1e al gereserveerd, dus zijn er nu nog 4 beschikbaar. Ik hoor graag van je als jij bereid bent dit experiment met jezelf en mij aan te gaan en ook een high-gevoel wilt ervaren van je eigen levenskracht!


260316_6

Succesverhaal van 1e ‘klant’ nieuwe stijl

Bijzonder gevoel. Ben iets voor 6 opgestaan om het wakker worden van de dag mee te maken. Ja het is zaterdag. Ja ik sta de hele week vroeg op voor het werk. En nee, gek genoeg ervaar ik terugkijkend op de week niet vaak dat het lekker is om dat tijdstip op te staan. Het is gewoon te vroeg en meer iets dat moet gebeuren om andere dingen te kunnen bereiken. Zoals op tijd op het werk komen. Voornamelijk dat. Eigenlijk is dat het enige als ik er zo eens over nadenk.

En nu ben ik op deze stille tijd op. Zonder wekker. Ik luister naar alle vogels in de tuin. Ze maken een hoop lawaai, het lijkt wel een feest in de mussenstruik. Ze fluiten om het hardst. Maar gek genoeg is de stilte nog overheersender. Het is zo stil dat als ik mijn oren spits en me echt concentreer op alle geluiden op dit moment, ik niks hoor dan die vogeltjes. Geen geroezemoes, verkeersgeluid, dingen die vallen of waar mensen mee aan het rommelen zijn. Niks. Het lijkt wel een soort vage zoemtoon op de achtergrond. Een bepaalde ruis. Zou dat het geluid van de stilte zijn?

Nou, hoor ik mijn wijsneus-stemmetje opperen, dat zal wel je bloedsomloop in je oren zijn ofzo, want stilte kan geen geluid hebben. Daarom heet het stilte. Om het verschil aan te geven.

Goed. Dat brengt mij op een andere aanleiding waarom ik vermoedelijk op deze tijd hier zit te schrijven. Waar precies het begin is begonnen is lastig te zeggen, maar ik ben 2 jaar geleden een onderneming gestart. Laat ik dat als begin noemen. Dat was omdat ik meer wilde doen wat ik leuk vind, goed kan en daarmee het beste uit anderen zichtbaar wil helpen maken. Omdat ik denk dat de hele wereld er profijt van heeft als iemand goed in zijn vel zit.

Een tijdje terug vertelde ik iemand dat mijn weken prima in balans zijn met werk en privé, actie en ontspanning enz. Wat een luxe, heerlijk zo door het leven te bewegen. En tegelijk was er een onrustig gevoel ergens in mijn onderbuik. Dat benoemde ik dan weer niet in dat gesprek. Nu is het helder genoeg om er wat woorden aan te geven. Dus bij deze:

Wat mij inspireert zijn mensen die doen wat ze blij maakt. Op allerlei manieren en de intensiteit kan me niet groot genoeg zijn. En daar investeren ze dan ook tijd, geld en energie in waar ze kunnen. Geweldig die passie! Dan besef ik ineens (weer) dat ik beter die volumeknop bij mezelf verder open kan draaien in plaats van de focus te leggen op anderen helpen dit te doen.

Ik voel me lekker als ik verschil maak voor (of eigenlijk mèt) iemand in positieve zin. Maar ikzelf ben natuurlijk ook ‘iemand’. Uiteraard is het niet eens een kwestie van of-of, maar en-en. Dus wat ik nu schrijf, omdat ík het gaaf vind om te schrijven, kan ik óók ergens delen met anderen. En misschien is er wel iemand die er iets in leest dat klikt … let’s go live the crap out of this day!


260316_7