Wat wel voor me klopt is dat ik geweldig blij ben met hoe mijn leven er nu uit ziet. Èn…dat ik tegelijk uitkijk naar die vernieuwde versie. Wat het lastig maakt is dat ik dan niet goed kan benoemen wat er dan zo anders is. Het is meer een gevoel van nog vaker in een staat zijn van ontspanning, bereidheid en geïnspireerde acties. Zoiets.
Maar dan komt mister ongeduld om de hoek. Die geeft de vragen in mijn achterhoofd een stem. ‘Wat wil je dan precies? Wat ga je dan anders doen? Als je nog niet weet wat je concreet wilt, dan doe je dus nu maar wat. Je moet wel precies weten wat je te bieden hebt, anders kan je beter wachten. Zelfde voor je deelbrief: als je nog niet weet waar het over gaat, dan kan je beter niks schrijven.’
Te laat. Ik ben al begonnen. Met veranderingen in mijn bedrijf en dus leven. En met deze deelbrief. Beiden zonder dat ik het resultaat concreet voor ogen heb. Wel met het gevoel in mijn donder wat ik wil hebben. Zo vaak mogelijk. En dat ik vanuit dat gevoel de neiging heb om dingen te doen die dat gevoel weer versterken. Zelfs als ik niet weet waarom of hoe dat gaat bijdragen. Maar gewoon omdat ik het graag wil en fijn vind om mee bezig te zijn.
Ik ben nu ongeduldig. Merk onzekerheid over deze manier. Ook nieuwsgierigheid naar wat het brengt. En gek genoeg de zekerheid dát het wat goeds brengt. Test om in de praktijk te brengen wat ik afgelopen tijd heb opgestoken van anderen.
1. Let eerst op je houding en maak die zoveel mogelijk zoals je het liefste wilt voelen in je vernieuwde versie. Stap 2 is vanuit die positieve staat ingevingen voor actie volgen of actief uitnodigen. En stap 3 is die acties gewoon blijven doen tot je gewenste resultaat zichtbaar is.
Een soort actief wachten om de nieuwe versie op elk moment welkom te kunnen heten. En zonder in de tussentijd te mopperen. Met het risico dat deze deelbrief een hoog dagboek-gehalte heeft en tegelijk ook de verwachting dat waar ik mee worstel ook voor anderen herkenbaar of nuttig kan zijn….Tadaa, een deelbrief zonder passief te wachten tot ik met mijn hoofd een ‘passend’ onderwerp heb bedacht.
Speciale dank aan
Kat Loterzo en Tony Robbins.
Voor hun passie in het motiveren van anderen door zichzelf te zijn. Ze creëeren een bult aan mooie filmpjes en vooral Kat biedt dagelijks nieuwe inzichten aan haar ‘tribe van revolutionaire leaders.’
Gras groeit niet harder door er aan te trekken
Bij vlagen merk ik de irritatie bij deze zin. Omdat die zo logisch is voor mij. Alles heeft zijn tijd. Gras gaat kapot als ik eraan trek. Net zoals je een vlinder ook niet helpt door de cocon te vroeg te verwijderen. Zegt men. Maar soms wil ik dat iets sneller gaat. En dat ik daarvoor iets kan doén om het te versnellen.
Zoals nu loopt mijn bedrijf behoorlijk goed. Boven mijn oorspronkelijke verwachtingen zelfs. Toch wil ik in mijn bedrijf nog meer helderheid over dat ene talent in mij. Daarmee kan ik de ideale klant naar diens ideaalsituatie supporten. Ik doe dat nu wel, maar wil ook graag kort kunnen benoemen hoe. En wat is dan die ideale dienst die precies bij mij past? En als het er zo staat dan lijkt het plots moeilijker te realiseren. Want ik geloof ook dat mijn bedrijf, net als mijn persoon, continu ontwikkelt. Dus ook al zou ik nu de ideaalsituatie geformuleerd krijgen, dan kan dat binnen kort weer anders zijn.
Grrr. En waarom zou ik dat allemaal moeten weten? Gevoel alsof ik naar gras zit te staren, op zoek naar een quick fix om het strak en groen te krijgen. Maar die ken ik niet. Nog niet. Nu ken ik alleen verticuteren, mesten, sproeien, maaien enz. En de juiste volgorde zou ik nog ff moeten opzoeken. Dus…. Er zit nu niks anders op. Als ik wil dat het groeit, moet ik de acties doen waarvan ik nu weet dat ze werken.
Wat betreft mijn bedrijf maar weer even inzoomen. Het grotere ideaalplaatje wordt niet snel helderder. Wat kan ik vandaag dan wel doen om een stap te zetten in de richting van meer helderheid?
– In ieder geval doen wat ik leuk vind om te doen, omdat ik dan mezelf goed voel en die enthousiaste energie laat zien: Luisteren, praten, schrijven.
En met deze combinatie het onzichtbare zichtbaar maken om van te leren en genieten. Oftewel nieuwe dingen ontdekken in mijn (en jouw?) lievelingsleven.
– Aan anderen laten weten wat ik nu wil, zodat we elkaar eerder ontmoeten als het aanspreekt: Ideeën en ervaringen uitwisselen met mensen die ook stappen willen zetten in hun ontwikkeling.
Check.
Arrogant
Wie ben ik eigenlijk om anderen te gaan vertellen hoe ze voller zichzelf kunnen zijn of zichtbaar maken in woorden of handelingen? Ik doe dat zelf niet eens 100% van de tijd. En toch heb ik dingen te zeggen die mij hebben geholpen in zowel lastige als leuke tijden. En het is puur genieten als ik handel vanuit die vollere vrije versie van mezelf. Dat is toch genoeg om ook een ander van dienst te kunnen zijn? Niet dat iemand per se hulp nódig heeft, maar iedereen kan wel hulp met iets gebruiken.
Dat kan allerlei vormen hebben. Een geschreven tekst, muziekfragment, mooi plaatje, steun in de rug of één zin in een gesprek. Soms 1 woord. Ik las laatst ergens dat je als trainer of coach maar een klein beetje meer of anders hoeft te kennen, kunnen, zeggen of doen om een ander verder te kunnen helpen. Dat herken ik vanuit mijn eigen ‘leermeesters’ of coaches in de breedste zin van het woord ook. Iedereen heeft wel op een bepaald vlak een ander iets te bieden. Of je nu weet wat het is of niet. Of je je er nu bewust van bent of niet. Je kunt je er wel meer bewust van worden en de mooie dingen die je triggeren eruit meenemen. De rest laat je links liggen.
Eigenlijk is het andersom ook zo met wat jij te bieden hebt. Doen wat bij je past. Jezelf zijn. Want je weet nooit wat iemand nodig heeft die je tegenkomt. Het helpt mij erop te vertrouwen dat hij of zij de keuze heeft er zelf uit te halen wat meerwaarde heeft. Daarmee kan ik makkelijker zeggen of doen waarvan ik merk dat ik het op dat moment het liefste zeg of doe. Dat is voor mij het leukst en simpelst. En grappig genoeg heeft een ander dan nog meer keuze uit triggers dan als ik mezelf inhoud. Wat natuurlijk ook wel gebeurt. Daarom weet ik het verschil zo goed 😉
Terug naar het zelf dingen uit situaties halen. Hoe weet je nu bij wie of waar je moet zijn voor dat ene waar je graag beter in wilt worden? Wat je graag wilt leren?
Ik herken dat zelf aan irritatie/weerstand of nieuwsgierigheid/enthousiasme bij een onderwerp. Dus er sterk van weg willen of juist er naar toe. Of ik het nu lees of iemand vertelt er over of het op een andere manier tot mij komt. In alle gevallen is er iets te vinden wat voor mij werkt op een gebied dat nu waarschijnlijk niet op z’n soepelst loopt.
Volg die aantrekking eens wat vaker. Staat dat ergens symbool voor wat je graag wilt of waar je blij van wordt? Zoals vogels of een smak geld kunnen wijzen op hoe belangrijk jij vrijheid vindt.
Of kijk zo neutraal mogelijk naar iets dat je afstoot. Welk waardevols kan je er voor jezelf uithalen? Is er iets van wat je irriteert wat je ook zelf meer zou willen hebben? Met dat inzicht kan je dat op een fijnere manier voor jezelf gaan regelen.
Op die manier worden ervaringen meer neutrale sensaties die je kunt ervaren zoals jij ze wilt. Zoals jij ze betekenis geeft. Dat scheelt je veel energie vergeleken met ze te willen omtoveren tot hoe ze zouden moeten zijn. Is een ander perspectief om te kijken hoe dat voor je werkt. Of niet. Dat is aan jou.
