Wie het weet mag het zeggen. Het is een prachtige wonderlijke bol. Met allerlei bijzonder spul zoals water, lucht, vuur. Eventjes stil staan bij die dingen doet me meteen de magie ervan voelen.
Er te lang bij stil staan doet andere dingen. Dan wil mijn hoofd er van alles van vinden. Mijn denken wil het begrijpen. Verzint verklaringen. Die nergens op slaan natuurlijk. Dus ik probeer het maar even bij de magie te houden.
En dan zoom ik eens in wat er op die wereld plaats vindt. Eén iets valt mij al een tijd op en laatst weer. Steeds opnieuw, met langere of kortere tussenpozen, valt mij op hoe wij als (Westerse) mens om gaan met 2 polen van leven. Ik zet liefde en seks aan de ene kant en haat en agressie aan de andere kant.
Lichamelijke uitingen van haat worden veelvuldig verspreid, geaccepteerd, verheerlijkt. Agressie in allerlei vormen, moord en doodslag, het is aan de orde van de dag. Journaals staan er vol mee. Social media laten nauwelijks wat onbelicht. Computerspellen en films rond dat thema zijn een miljardenbusiness. Alles mag gezegd, gezien en gehoord worden. Ook ‘lichtere’ vormen als schelden lijken normaler.
Lichamelijke uitingen van liefde, waarvan seks er één van kan zijn, worden minder grootschalig verspreid. Op televisie slechts op bepaalde zenders en tijden. Naakte lichamen worden deels geblurred. Komt in programma’s vaker in een taboe- of lacherige dan open sfeer op tafel. Er zijn nauwelijks (geen?) computerspellen over. Mannen die elkaars hand vasthouden leiden tot onrust. En … geweld.
Wat zegt zo’n “balans” over onze samenleving? Wat zegt dat over ons? Welke onderliggende overtuigingen houden we hiermee in stand? Is liefde uiten gevaarlijker dan haat? Wie moet waartegen beschermd worden als het gaat om lichamelijke uitdrukkingsvormen van liefde? En wat levert de vrijheid van agressie-uiting ons op? Even kort door de bocht zijn leven scheppen en vernietigen beiden belangrijk. En dan toch bekruipt me het gevoel dat de verhouding wat zoek raakt…
Natuurlijk, wat is mijn cirkel van invloed? Dat is mogelijk niet de hele wereld(bol). Maar de hele wereld heeft tegenwoordig wel invloed op mij. En dat is fijn. Want daarmee besef ik mij dat ik altijd een keuze heb. Als het zo wordt uitvergroot voor me, dan wordt het wel makkelijker kiezen waar ik voor wil staan.
Ik heb vaak nogal een sterke voorliefde voor de ‘underdog’. Omdat ik heel scherp zie dat die iets representeert, iets te brengen heeft, dat de wereld heel goed kan gebruiken. En de grote meerderheid misschien nog niet helemaal klaar voor is om te ontvangen. En dus extra aanmoediging kan gebruiken. Met dat besef herken ik steeds vaker in situaties de keuzemomenten waarin ik verschil kan maken.
En hoe werkt dit voor jou? Wat valt jou op rond deze thema’s? Wat versterk jij met je keuzes en gedrag in je dagelijkse situaties?
Speciale dank aan
Merel Morre.
Voor haar verrassende woordspelingen en gedichten, die me aan het lachen maken, aan het denken zetten of op een andere manier extra levendig laten voelen. Bijvoorbeeld “Laad me met rust” en onderstaand sprookje.
Muziektip (2:26 min)
Claire and Dad zingen You’ve got a friend in me. (Zie hieronder)
Toolbox op www.adnil.nl
De eerste gebruikers hebben de sleutel (lees wachtwoord in hun mailbox) gekregen om ADNIL’s Toolbox te kunnen openen.
En waarom ook alweer een online Toolbox?
Omdat ik zo’n eigenwijze ben om eerst alles wat in mijn macht ligt, zelf te willen proberen. En als ik er dan misschien écht niet alleen uitkom, dan kan ik altijd nog hulp vragen. Van iemand met een eigen bedrijf in het supporten van anderen bijvoorbeeld… 😉
Zo zijn er vast meer mensen, die prima met wat aanwijzingen zelf flinke stappen in de gewenste richting kunnen zetten. Jij?
Ernest Hemingway
Jouw denken vóór je laten werken…
Mijn denken denkt. Dat doet het nou eenmaal. Net als het jouwe.
En zoals mijn ogen zien en mijn oren horen. Dat doen ze gewoon. Via mijn zintuigen kan in de wereld verkennen. Ervaringen opdoen door betekenis te geven aan wat ik waarneem. En ja, het denken kan je ook beschouwen als een zintuig. Net zoals zicht, gehoor, smaak, reukzin en tast.
Het helpt namelijk ook de wereld te leren kennen als een persoonlijk filter. Van alles wat binnenkomt aan indrukken en informatie, verwerken zintuigen 99% onbewust. 1% kunnen we bewust opmerken. En juist daar kunnen we soms zo bijzonder lang mee bezig zijn. Ik betrap me daar in ieder geval wel regelmatig op.
Jaren geleden een stuk meer dan nu en ik wil graag delen wat mij helpt om meer rust in mijn hoofd te realiseren. Want dat is stuurbaar heb ik geleerd. We zijn geen speelbal van onze wervelende gedachtes. Hoewel iedereen dat wel eens zo zal (hebben) ervaren.
Hieronder enkele tips. En voor de geïnteresseerden de link naar het hele artikel.
Zoals ik mijn blik wegdraai als ik iets zie dat mij niet bevalt, of mijn oren dichtstop bij een schel akelig geluid, zo kan ik ook mijn gedachten bewust ergens op richten. Van iets af is lastiger dan bij de andere zintuigen. Want je brein(beter verwoord door het Engelse ‘mind’) kent het woord NIET niet. Vergelijk het maar als je nu niet aan een roze caravan mag denken. En… schoot het toch even door je gedachten?
- Leer je denken weg te halen bij vervelende gedachten door door bewust aan iets anders te denken. Je denken wil maar 1 ding: denken. Dus help het daarbij zodat het vóór je kan gaan werken. Verschuif je aandacht nu bewust naar iets dat je neutraal vindt of positief. Tel bijvoorbeeld alle houten dingen in je omgeving. Of alles met een rode kleur om je heen. Of denk aan de laatste keer dat je moest lachen.
- Je brein / denken is te trainen. Herhaal het bovenstaande verschuiven van aandacht steeds als je vervelende gedachten opmerkt. Bij het bovenstaande bolletje heb ik wat suggesties gegeven om je mind op te richten als je het patroon van vervelende gedachten wilt doorbreken. Kies nu iets dat je aanspreekt van die suggesties of maak er zelf eentje. Blijf dat minimaal drie dagen toepassen op momenten dat je gedachtes opmerkt die je niet wil.
- Bouw dagelijks een moment van doelloze ‘activiteit’ in als rust- of hersteltijd. ‘Activiteit’ kan ook zijn niks doen en naar buiten kijken, je concentreren op een boom of je eigen hartslag. Het is iets dat verder geen nut dient. Je kan er wel plezier aan beleven of rust door ervaren, maar dat is niet het doel. Kies het moment van de dag, bepaal de tijdsduur en zet een wekker. Doe dit minimaal 6 dagen na elkaar om het effect te kunnen merken.
