Vier je de derde mee op de twintigste?


241116_1
Alweer 3 jaar geleden had ik er genoeg van. Linksom, rechtsom, rechtdoor. Ik had alle wegen bewandeld die ik voor mogelijk hield om meer van mijzelf in mijn werk te kunnen stoppen. Ik wilde mezelf uitdagen om te merken of ik echt kon wat ik dacht dat ik kon.

Ik wilde anderen prikkelen om hun eigen verantwoordelijkheid weer terug te pakken. Anderen die ik om mij heen in het werk vooral zag doen wat hen werd opgedragen. En van wie ik verhalen over hun vrije tijd hoorde waarin ze allerlei moois realiseerden. Voor hun kleinkinderen, in vrijwilligerswerk, voor straatvoetballertjes, voor de winkel van hun partner.

Allerlei gaafs waarin ze met plezier, voldoening, energie en betrokkenheid hun kostbare tijd investeerden. En met nauwelijks morren de ene tegenslag na de andere te lijf gingen. Maar niet in het ‘echte’ werk. Dan was er voldoende ruimte voor mopperen, het slachtoffer uithangen, ja maar zij, ja maar de chef, mijn kwaliteiten worden niet benut, niet gewaardeerd, onderbetaald. Maar goed, inkomen is natuurlijk wel belangrijk, dus blijf ik hangen.

Oke, stop. Dat was mijn spiegel. Blijkbaar doe ik dat ook. Dat kan anders. Dat móet anders. Je moet toch ook een inkomen kunnen verdienen met doen wat je geweldig vindt, met mensen die je geweldig vindt en waarbij je jezelf ook … euh… best leuk vindt … 🙂

En toen dacht ik “als jij het zo goed weet, Linda, ga het dan maar eens zelf doen”. Oeps. Echt?! Ja, echt. Want op dat andere pad liep ik mezelf dood. En ik wil leven, levendig zijn, levenslust aanwakkeren. In mezelf. En als anderen daar wat van vinden. Best.

Ik ging alleen op reis naar Nepal, beklom een grote berg, verzwikte mijn enkel net voor de top, sleepte mezelf terug naar het kamp. En schreef in één dag in een hangmat de kern van mijn bedrijfsplan op basis van de vraag: wat zou ik het liefste zoveel mogelijk doen en waarom? Dat is deze rode draad geworden en gebleven:

Als jij je goed voelt in je leven, dan heeft de hele wereld daar profijt van.

Daar geloof ik in en krijg ik elke dag talloze ‘bewijzen’ van in allerlei vormen. In mijn eigen leven en dat van de anderen die ik ontmoet en met wie ik samenwerk. Ook van het tegendeel trouwens. Van de effecten als jij niet zorgt dat je goed voelt.

Dus…op 20 januari vier ik het 3-jarig bestaan van Adnil Advies. Hiervoor heb ik een aantal mensen specifiek uitgenodigd. Daarnaast heb ik nog 5 plekken gereserveerd voor mijn deelbrief-lezers. Ik beschouw jullie ook als een soort supporters of aanmoedigers van mijn werk.

Want ik heb er absoluut plezier in om de deelbrieven te maken. En tegelijk blijft het ook leuk dat ik regelmatig van iemand terug hoor dat hij of zij iets mooi, leuk, raak of nuttig heeft gevonden.

Daarom wil ik je vragen om bij mij aan te geven als je bij een gave avond wilt zijn met lekkere hapjes, leuk gezelschap en wat extra verrassingen. Enige voorwaarde is dat je iemand meeneemt die (het werk van) Adnil nog niet kent en daar meerwaarde in ziet of het voor zichzelf ook interessant vindt.

Vijf duo-plaatsen nog, dus geef je belangstelling of enthousiasme bij mij aan via mail, telefoon, live of hoe dan ook en ik zal je half december persoonlijk laten weten of jij erbij bent!


241116_2

Speciale dank aan

Pieter van Uden, die mij de kans gaf om mijn fantasie om op een zorgboerderij te werken om te zetten in werkelijkheid.
Eerlijk gezegd vond ik het superspannend omdat ik dacht dat ik hem moest zien te overtuigen dat ik ondanks mijn diploma’s niet een soort stoffige boekenwurm was. Maar hij verraste mij met een open houding vanuit vertrouwen in de mens achter een “imago”. Zoals ik hem ook erna bij vele anderen heb zien doen.

En op zaterdagmiddag 26 november is de open dag van de nieuwe boerderijwinkel.
Dat jullie dat ook even weten 😉

I own the right to be me
as it’s yours to be you
let us use this power
to free ourselves
in words and in deeds
and in silence
being me
the only me
I will ever be

Videotip (4:01 min)

Freddy Mercury en Montserrat Caballé. Gaaf die complete overgave. Aan de muziek en het samenspel…


241116_3

Trainingsoefening uit “train je hoofd als bondgenoot van je hart”

Bedenk iets uit (recent) verleden waar je last van hebt. Misschien gebeurde er iets wat je niet wilde of waren het nare woorden die je hebben geraakt.

Neem even de tijd om te bepalen wat nu erger voelt:

  • Het feitelijke gebeuren op zich?
  • Of het willen dat het anders was?

Jij hebt invloed op die tweede door iets niet persoonlijk te maken, maar te laten voor wat het is. Want persoonlijk is iets dat je moet maken. Je moet het (je) ‘aantrekken’. Want eigenlijk is het niet per se ván of vóór jou. Het is gewoon iets dat in het leven ontstaat. En waar je op kan reageren.

Het accepteren hoe of wat er gebeurde is niet hetzelfde als ermee eens zijn. Het is alleen besef dat de situatie nou eenmaal zo was. Dat geldt ook voor jezelf niet veroordelen voor bepaalde gevoelens of acties die er niet mochten zijn. Maar deze kun je ook als gebeurtenissen accepteren. Je voelde of deed dat nu eenmaal. Dat is ook niet hetzelfde als het oké vinden. En ook niet om het nog eens te willen ervaren.

Het besef dat iets een simpel feit is, geeft jezelf wel meer lucht en kracht. Daaruit ontstaan vaak nieuwe mogelijkheden om ergens op te reageren. Dan kan je verantwoordelijkheid nemen. Ver-antwoord-elijk = in staat zijn tot een passend antwoord op wat zich aandient.

Neem nogmaals de situatie voor je.

Kijk er naar als een stuk informatie. Wat voel je?
Welke gedachten komen op?
Welke zouden ook kunnen?
Wat voelt als waar voor jou?
Wat kan net zo goed waar zijn?
Wat levert het je op het zo te interpreteren?
Hoe geeft het je iets dat je nodig hebt (gehad)?

En de rest is niet van jou, maar van een ander of het leven zelf. Laat die verantwoordelijkheid dan ook daar. Je bent alleen verantwoordelijk voor je eigen (re)acties. Hoe je ergens mee om gaat. En dat naar beste kunnen doen.

Hoe voelt dat idee?


241116_4

Kadootje: ticket “Breek je vrij”

Hardnekkige patronen die me eigenlijk niet (meer) helpen. En een lievelingsleven voor ogen wat nog niet helemaal overeenkomt met mijn huidige realiteit.

Iedereen kan dat herkennen op zijn of haar eigen level. Ik ook. Toch deel ik in mijn bedrijf mijn tips, inzichten, kennis en ervaring hierover met mensen die met mij samenwerken.

Ik heb namelijk eens geleerd dat je maar 1 stap voor hoeft te lopen op iemand om diegene de weg te kunnen wijzen. Maar dat wil niet zeggen dat ik daarna stil blijf staan of dat ik niet wat extra stappen verder kan lopen om van dienst te kunnen zijn.

Terwijl ik uitdeel wat ik leer over niet-helpende patronen doorbreken en het vormgeven van je lievelingsleven, blijf ik natuurlijk zelf ook verder leven. En dus verder leren en ontwikkelen.

Eén van de mogelijkheden die ik daarvoor heb geregeld voor mezelf, is een driedaagse op 12-13-14 januari 2017 georganiseerd door Edwin Selij. Inclusief een extra ticket t.w.v. € 599,– voor één van jullie!

Dus mijn aanbod is nu: stap over je eigen schaduw heen en pak deze gelegenheid!

Je hebt er vast al meer dan eens over gefantaseerd: wat als je huidige problemen of knelpunten voorbij waren? Wat als je die droom, dat huis, die job, die…. zou realiseren? Wat als je wist hoe je je elke dag goed kunt voelen? Over jezelf, over je leven. Wat als je je goede én minder goede eigenschappen (nog meer) kon inzetten om anderen te helpen met iets wat zij willen?

Ja wat dan…?!
Ga over van mijmeren naar het realiseren en haal uit deze driedaagse precies datgene wat je daarvoor nodig hebt. Waag deze sprong. Financiën is nu in ieder geval geen reden/smoesje/obstakel. Is het niet (alleen) voor jezelf, dan mogelijk ook voor anderen met wie je werkt of samenleeft.

Gun je jezelf deze groeistuip of op zijn minst drie leuke, verrassende dagen?

Natuurlijk is dat vast spannend. Vind ik ook. Maar met mijn lievelingsleven in het vooruitzicht, kijk ik er naar uit om daar moeite voor te doen. En met de ervaring dat als je iets tóch doet wat je wilt en eigenlijk superspannend vindt, dat vaak een reuze goed gevoel oplevert en een boost voor je zelfvertrouwen. Net als dingen die je voor het eerst doet een bepaalde indruk achterlaten. En dat gevoel wanneer onverwachts ineens een andere keuze maakt dan je normaal zou doen. Dan ontstaan er ook onverwachts nieuwe effecten.

Want als je doet wat je altijd deed, mag je verwachten dat je krijgt wat je altijd kreeg.

Van de week de film Creed gezien, in de serie van Rocky. Daar kan je van alles van vinden, maar het ademt in ieder geval de sfeer van voldoening om inspanning te leveren voor wat je wilt en er nog van te genieten ook. Ongeacht het precieze resultaat. Gedreven door een sterk innerlijk verlangen en vertrouwen dat wat je onderweg tegenkomt je op de één of andere manier dichterbij dat verlangen brengt. Ook al weet je niet precies hoe of waarom.

Laat me weten via mail, telefoon of via een andere weg of je voor de extra ticket in aanmerking wil komen…verras jezelf! En mij 😉

Zie ook contact op www.adniladvies.nl

Half december laat ik je persoonlijk weten als jij de gelukkige winnaar bent van het extra ticket.


241116_5