Maar wat als ik nou eens zelf bepaal wat ik plezierig noem? Het is tenslotte maar een woord waarvan we ooit hebben afgesproken dat het ongeveer dit en dit betekent.
Voor mij raakt plezier aan me super levend voelen. En dat klinkt misschien een beetje vreemd. Want ik leef elke dag. Net als jij. Maar toch… Niet elke dag voel ik me even levend of levendig. In het Engels past “alive” veel beter bij wat ik bedoel.
Dat gevoel van super levend zijn zit juist ook in boosheid, angst of verdriet. Dan wéét ik, dan voel ik in elke cel van mijn lichaam dat ik leef. Dan lijkt het soms alsof er verder ook even niks bestaat. Alleen even lekker verdrietig zijn. Of boos. Of wat dan ook.
Dan zijn andere mensen zo ver weg. Dan realiseer ik me nauwelijks meer dat zij ook een eigen wil hebben. Een eigen leven. Dan is iedereen een figurant, een poppetje in mijn wereld van dat moment.
Dat gevoel heb ik soms ook andersom, bij hele mooie dingen. Vaak natuurlijke dingen. Zoals een prachtige onweerswolk, een enorme boom, een woeste rivier of juist kalm meer waar de zon in weerspiegelt. Dan beschouw ik mezelf meer als figurant in een onbegrijpelijk groot geheel.
Creativiteit raakt dat stukje in mij ook aan. Dat we allemaal verbonden zijn in iets dat we bestaan noemen. Ik besta. Jij bestaat. Die steen bestaat. Dat water bestaat. Alles in zo’n verschillende vorm. Maar met de gemeenschappelijke noemer: bestaan.
En daardoor wordt mij helder dat alles met elkaar samenhangt. Want ik hoor geluid doordat jij praat. Ik krijg een ingeving om dit te schrijven. Maar waar komt die ingeving vandaan? Creativiteit. Wat dat ook moge wezen. Ik laat mij er graag door ‘gebruiken’.
Want als ik die ingevingen volg, of dat nou woorden zijn of dingen die ik doe/niet doe, komt er altijd iets uit wat erg de moeite waard is. Ook al is iets spannend en ik doe het toch omdat ik het zo graag wil, dan word ik telkens weer beloond met iets moois.
Zelfs als iets mis gaat (=anders dan ik of anderen verwachten), dan kan ik daar nog de informatie uit halen die mij helpt het een volgende keer net iets anders te doen. Of te zeggen. Of te schrijven. Want dat zijn de manieren waarin inspiratie en creativiteit het meeste door mij heen stroomt. En een vorm krijgt in acties en woorden en verhalen.
Het geweldigste is nog dat ik heb gemerkt dat er altijd ook minimaal 1 ander profijt heeft van als ik mijn inspiratie volg. En dat zie ik ook bij anderen. Ik bouw mijn bedrijf nu op basis van dat vertrouwen. Het vertrouwen dat wij als mensen elkaar het beste helpen door onze eigen ingevingen te volgen.
Los van afkeurende gedachten, overtuigingen over te weinig zelfwaarde, woorden van anderen. Er zijn in elke situatie minimaal 2 keuzes. Eigenlijk oneindige mogelijkheden, maar voor nu grofweg 2. Je ingeving uit je hart volgen. Dat gaat vaak niet eens bewust. Je doet maar wat. Of luisteren naar je hoofd of naar anderen. Dat kost vaak meer moeite en energie. Omdat het niet klopt. Je hart wel 😉
Die keuzes herkennen en degene kiezen die het beste bij joú past op dat moment, dat kan je leren. Dat ben ik zelf al een tijd mee aan het experimenteren. Met veel plezier en rust en ook ongeduld en frustratie. En daardoor heb ik anderen daar ook iets in te leren. Telkens als ik mezelf aanmoedig mijn inspiratie te volgen, hoe eng ook, dan word ik bevestigd dat mijn vertrouwen terecht is.
Vaak doordat ik krijg wat ik wil. Soms doordat ik iemand tegenkom die zich ook durft te laten leiden door het bestaan. En recht uit het hart wil leven. Alles is dan oké. Ook de zogenaamde negatieve dingen. Want alles is een vorm van leven.
Dat neemt een hoop druk weg dat iets op een bepaalde manier anders zou moeten zijn. Want wie beslist dat? Dat is voor iedereen telkens anders. Net hoe het uitkomt. Dus alles is al perfect zoals het nu is. En vanuit dat punt ontstaat…precies!…inspiratie om dingen te maken of te veranderen.
Speciale dank aan
Sander. De maker van een aantal supertoffe dingen in mijn huis. Zie de plaatjes hieromheen. En ik heb nog wat ruimte thuis 🙂
Hij heeft de gave om uit een simpel verzoek iets prachtigs te maken. Hij neemt de tijd en voegt originele dingen toe tot een compleet geheel.
Bij ‘Mathilda’ was mijn verzoek een stuk plank met de naam voor op mijn schrijfhuisje in de tuin. En dit is het geworden. Met glas, mijn logo erbij, kleine stukjes gekleurd glas in de uitgehakte letters, schuin in te stellen boven de deur. En niet zomaar een plank, maar prachtig stuk getekend hout met de schors nog op de ronding aan de achterkant. Precies het gevoel wat ik wilde! Alleen omschreef ik het nogal anders…
Train je hoofd als buddy van je hart
Op 10 juni is het dan zover!
Mijn gratis 21-daagse online training wordt gelanceerd. Dagelijks een trainingsoefening van ongeveer/maximaal een uurtje om te trainen. Voor meer rust in je hoofd en heldere keuzes kunnen maken waar je jezelf een plezier mee doet.
Op zijn minst levert het een aantal andere perspectieven en nieuwe ervaringen op. Daar kan je niet anders dan je voordeel mee doen. Want iets anders doen dan normaal, levert ook ander resultaat op dan normaal.
Dit had je zelf niet kunnen bedenken op deze manier. (Anders had je dat wel gedaan…)
En wat levert het op zijn meest op? …dat bepaal jij!
Nieuwsgierig? Of net zo enthousiast als ik?? dan kan je je hier inschrijven om ook mee te doen.
Onder de inschrijvingen verloot ik een grappig boek met op elke pagina een stripje over de avonturen van ‘Brain’ en ‘Heart’. Zie hieronder 🙂
BOB & BEA
Verhaal in wording..
Nog onvoldoende duidelijk of en wanneer ik er meer over kan zeggen dan dat er een spin in voor komt. Maar ik vond de naam zo leuk dat ik er toch een klein stukje aan wilde wijden. Wordt dus vervolgd.
Hopelijk.
Waarschijnlijk.
Vreemde eenden
Binnenkort vindt de eerste bijeenkomst ‘vreemde eenden’ plaats. Een liefkozende naam voor mensen met een eigenzinnige kijk en gedrag. Een samenkomst van een aantal mensen van deze mensen die ik specifiek daarvoor heb uitgenodigd. Ik vroeg me al een tijdje af wat er zou gebeuren als ik die bij elkaar zou krijgen in één ruimte.
En dat gaat dus nu gebeuren. Ik kijk er naar uit. Met enige spanning zoals ik vroeger had op schoolreisje naar de Ardennen voor een survival-week. Ik weet dat ik me goed ga vermaken. Én dat de kans er is dat mijn grenzen getest kunnen worden. En dan weet ik niet eens welke grenzen…
De comfortzone uit. De stretchzone in.
Ik vertel er graag de volgende deelbrief meer over.
Kwam ik tegen toen ik met mijn 21-daagse bezig was. Toeval?!